Boem — en dan ben ik ineens 26.
Mijn 25e levensjaar was het begin van mijn transformatie. De leeftijd waarop ik écht besefte dat mijn toekomst in mijn eigen handen ligt. Dat mijn geluk van binnenuit komt. Dat het leven prachtig is — als je het wilt zien.
Ik leerde dat validatie niet van buitenaf hoeft te komen.
Dat ik geen controle heb over het gedrag van anderen.
Dat ik me niet druk hoef te maken om de kleine dingen.
Dat dankbaarheid de sleutel is.
En dat het oké is om grenzen te stellen.
Ik ben zó vaak onzeker geweest.
Zó vaak aan mezelf gaan twijfelen.
Zó vaak dingen niet gedaan uit angst of overdenken.
Totdat ik mezelf afvroeg: waarom eigenlijk?
Wat is het ergste dat kan gebeuren? Dat ik precies het leven heb geleefd dat ik wilde?
Nu doe ik 100% wat ik leuk vind.
Wat mij energie geeft.
Ik ervaar een nieuw level van vrijheid — en ik ben nog lang niet klaar.
En misschien is dit wel de grootste les van allemaal:
je weet nooit hoelang je leven duurt. Dus leef — écht.
Geniet van iedere dag.
Ga voor je eigen geluk.
Leer je lessen, en leef zonder spijt.
Sinds ik deels de uitvaartsector inga, is mijn blik op het leven compleet veranderd.
Ik neem niets meer voor vanzelfsprekend aan — niet de kleine momenten, niet de mensen om me heen, niet de kansen die op mijn pad komen.
💫 Stuur jou vandaag superveel liefde.
— Marlayne
Reactie plaatsen
Reacties